การส่องพระเครื่อง
- ต้องดูที่รูปทรงองค์ประกอบในองค์พระ ว่ามีศิลปอะไร, ยุคใด, สมัยใด, กรุไหน, ดูเนื้อหาสาระเรียกและรู้ชื่อของพระว่าชื่ออะไร? มีความนิยมหรือไม่ เป็นพระแท้หรือเปล่า? ต้องดูพระที่มีแสงสว่างพอควร
- ต้องดูที่มีความเก่าทางธรรมชาติหรือไม่ และต้องดูของใหม่ที่ใช้สารเคมีเพื่อให้เป็นของเก่าได้ด้วยยิ่งดี ถ้าใครไม่เรียนรู้เรื่องนี้ก็นับว่าอันตรายอยู่เหมือนกัน
- พระปั๊มในปัจจุบันมีเกร่อในท้องตลาด โดยนำเศษชินหรือพระที่มีเนื้อตะกั่วสนิมแดงมาปั๊ม เช่น พระแก้บน นำมาปั๊มตบตาผู้เช่าระวังไว้
- อย่าเกิดความอยาก (ความโลภ) ให้มากเกินเหตุเกินผลเพราะพระเครื่องมีหลายร้อย หลายพันชนิดนับไม่ถ้วน จงเลือกสรรเฉพาะพระที่ชอบ และพระที่มีชื่อเสียงที่เป็นของแท้รู้ที่มา
- เรื่องของการเรียนรู้เรื่องพระนี้ เป็นการเรียนรู้ยากสอนยาก นอกเสียจากว่า ผู้เรียนมีความตั้งใจจริงหรือไม่ มีความเชื่อถือจากผู้สอนหรือเปล่า
- การดูพระที่เฉียบขาด ต้องดูที่ตำหนิหรือจุดสังเกตในองค์พระเป็น ไม่ว่า พระพิมพ์ พระปั๊ม พระหล่อ ผิวพื้นในองค์พระต้องมีตำหนิทั้งสิ้น จะมีมากมีน้อยเท่านั้น สำหรับพระปลอมจะมีเส้นตำหนิแผ่วบางกว่าของจริง เหตุที่บางหรือเลือนลางเพราะเขาถอดพิมพ์จากของจริงมา
- เส้นตำหนิ ในพระแต่ละองค์มีลักษณะรูปร่างเป็นอย่างไร มีขนาดไหน เป็นเส้นน้ำตก, เส้นขนแมว, เส้นใยบัว, หรือเส้นรากไม้, ไข่ปลา อย่างไร จงจำให้แม่นยำ เพราะถือเป็นเส้นครู
- พระแต่ละเมืองทั่วประเทศไทย มีส่วนผสมของเนื้อพระไม่เหมือนกัน เพียงแต่คล้ายคลึงกัน แม้แต่พระเกจิอาจารย์องค์เดียวกันสร้างพระแต่ละครั้ง แต่ละรุ่น ก็ไม่สามารถเหมือนกัน (เนื้อ) ถึงแม้ว่าจะใช้สูตรเดียวกัน แต่ผิดกันที่ระยะเวลา
- พระเก่าที่มีอายุมาก ๆ ไม่ว่าจะเป็นเนื้อประเภทใดก็ตามจะมีลักษณะประจำตัวอยู่อย่างหนึ่งซึ่งสัมผัสได้ด้วยสายตาคือจะมีลักษณะแห้งผาก คนที่ดูพระไม่เป็นจะดูไม่ออกเลย
- เราศึกษาเรื่องพระอะไร เราต้องเอาพระแท้มาเป็นแม่แบบหรือนำมาเป็นตัวอย่างดูไปทีละขั้นตอน หรือไล่ไปทีละอย่าง ๆ เป็นการอ่านไปทีละขั้นว่า ในองค์พระนั้น ๆ มีมวลสารอะไรบ้างเป็นส่วนผสม พยายามหาของจริงมาเปรียบเทียบ และหาครูอาจารย์ที่มีความจริงใจเป็นที่ปรึกษา ต้องลดทิฐิมานะยอมเป็นผู้มีอาจารย์ เมื่อรู้แล้วอย่าทรนงตน อย่าเห่อเหิมทะเยอะทะยานให้คนอื่นหมั่นไส้
การศึกษาเรื่องพระเครื่อง แตกต่างกับเรื่องของพระสงฆ์มากมายหนักหนา พระสงฆ์ในปัจจุบันมีเรื่องราวต่าง ๆ นานามากมาย เช่น กินเหล้ากินยา ทอดแหหาปลา ปล้ำสาวในบาร์ แต่งกายเลียนแบบทหาร อะไรต่อมิอะไรมากโข ทำให้พระศาสนามัวหมอง แต่ยังมีพระสงฆ์จำนวนมากเป็นสงฆ์ที่ดีเป็นศรีสง่าของพระศาสนาเป็นอันมาก เราอย่าเอาเรื่องพระสงฆ์ประเภทนั้นกับพระเครื่องมาปะปนกันจะทำให้เราหมดศรัทธา เรามาตั้งใจศึกษาค้นคว้าเรื่องของพระเครื่องกันดีกว่า แน่นอนกว่า สบายใจกว่า ไม่รกสมอง